Diecezja: łowicka
Dekanat: sochaczewski pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy
Liczba wiernych: ok. 1150
Obszar: Borzymówka, Czerwona Niwa Parcel, Glinki, Gradów, Kolonia Gradowska, Kościelna Góra, Kurdwanów, Marysinek, Okopy, Różanów, Wikcinek
Odpust: 6 sierpnia ( Przemienienia Pańskiego)
Msze święte w niedzielę: 8.30, 10.30 (kaplica pałacowa w Gradowie), 12.00
Kurdwanów (Kurdbanów) jest malowniczą wioską, leżącą z dala od głównych szlaków komunikacyjnych. Przez długi okres czasu podlegał gminie w Kozłowie Biskupim , zaś po II wojnie światowej , po przeniesieniu siedziby gminy przynależy pod urząd w Nowej Suchej. Data powstania tej miejscowości ginie w mrokach dziejów. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od rodziny Kurdwanowskich, która zamieszkała te tereny. Z początku XV wieku znamy kilka postaci, pochodzących z Kurdwanowa. Jedną z nich był Florian, syn Piotra. Zarówno on, jak i wiele osób z jego rodziny osiągnęło wysokie godności kościelne. Jakub, brat stryjeczny Floriana był biskupem płockim. W 1405 roku, jako członek kapituły krakowskiej, wymieniony jest także Szymon z Kurdwanowa. Florian piastował godność kanonika krakowskiego i odegrał znaczną rolę w ostrym zatargu duchowieństwa ze szlachtą o dziesięciny. W konflikcie tym, w którym kapituła krakowska z Radolina miała duży udział, Florian i inni członkowie kapituły na posiedzeniu, które odbyło się 12 maja 1406 i 1407roku złożyli przysięgę na ewangelię „że bronić będą kościoła i jego praw”. Akt ten uznano za konfederację, która przeciwstawiała się ówczesnym konfederacjom szlacheckim zawiązanym w Piotrkowie w 1406 i 1407 roku. Florian z Kurdwanowa wymieniony jest również w źródłach z roku 1411 i 1412. Zmarł 9 lipca 1417 roku podczas soboru w Konstancji. Powstanie parafii w 1612 roku wprowadza ponownie Kurdwanów na karty historii. Miejscowy dziedzic Mikołaj Kurdwanowski, pełniący także funkcję poborcy sochaczewskiego, wybudował od fundamentów drewniany kościół pod wezwaniem Bożego Ciała, Św. Michała Archanioła ora Św. Mikołaja biskupa, a także plebanię z ogrodem. Akt erekcji spisał 25 czerwca 1612 roku ks. Raciborski, dziekan i oficjał warszawskie, z ramienia ordynariusza poznańskiego Andrzeja Opalińskiego. Nową parafię wydzielono z parafii Kozłów Biskupi za zgodą ówczesnego proboszcza ks. Jana Szczawińskiego. W trzy lata później kościół konsekrowano. Uposażenie parafii stanowiły dziesięciny i okoliczne grunty. We wnętrzu świątyni znajdował się ołtarz na pięciu stopniach, a na południowej stronie kaplica różańcowa z obrazem Matki Bożej. Ze źródeł pisanych wiemy, iż w 1616 roku utworzono tu bractwo różańcowe. Przywilejem tego samego biskupa poznańskiego, który erygował parafię 4 lipca 1619 roku, nadane zostały kościołowi dziesięciny ze wsi Szymanów na utrzymanie proboszcza, wikariuszy i służby kościelnej. Kolejnego przywileju, na kupno pół włókna roli we wsi Czerwona Niwa dla potrzeb kościoła w Kurdwanowie, udzielił 18 stycznia 1622 roku król Zygmunt III Waza. Obecnie kościół w Kurdwanowie pod wezwaniem Św. Michała Archanioła w starej części został zbudowany w Miedniewicach w 1676 roku, jako kaplica wykonana przez Mikołaja Wiktoryna Grudzińskiego. W kilkadziesiąt lat później, w 1737 roku został przywieziony do Kurdwanowa przez generała wojsk polskich, niejakiego Goszczyńskiego, na miejsce poprzedniego z 1612-1615, przeniesionego do Puszczy Mariańskiej. Ten ostatni kilka lat temu spłonął. Świątynia Kurdwanowska zbudowana jest z modrzewiowych bali, wewnątrz i na zewnątrz szalowana. Mocą dokumentu, wydanego w 1737 roku przez papieża Klemensa XII, nadano kościołowi tytuł Przemienienia Pańskiego. Pod koniec XIX wieku ze względu na zubożenie okolicznej ludności parafia podupadła. W kronice parafialnej możemy przeczytać, iż pewnego letniego popołudnia na początku XX wieku do Kurdwanwa przyjechał znany nam już proboszcz bolimowski ks. Wincenty Biderman Obejrzał świątynię i zapytał pracujących w pobliżu chłopów o właściciela oglądanych dóbr, na terenie których znajduje się tak opuszczony kościółek. Kiedy dowiedział się, że jest to własność hrabiego Sobańskiego, wybrał się więc ks. Biederman do Guzowa i przestawił hrabiemu propozycję zabezpieczania kościoła przed ostateczną ruiną. Hrabia Sobański przybył do Kurdwanowa, wraz z administratorem Łuszczewskim w 1909 roku i postanowił zbudować nowy kościół murowany. Po długich naradach ze swoimi współpracownikami zdecydował jednak, że przeprowadzi tylko gruntowny remont starego kościoła. Przeznaczono na ten cel 10 dębów, które od hrabiego z Guzowa zwiózł administrator Kurdwanowa Grzegorzewicz. Zrobiono wtedy także podmurówkę. Z początku ksiądz nie rezydował w parafii na stałe. Przez cały 1906 rok, co drugą niedziele dojeżdżał z Guzowa odprawiał Mszę ks. Wikoszewski. Aż do 1916 roku parafia była obsługiwana przez dojeżdżających księży z okolicznych parafii, tj. Kozłowa Biskupiego, Szymanowa, Bolimowa i innych. Natomiast od 1916 do 1919 roku do Kurdwanowa dojeżdżał tylko ks. Franciszek Kołodziejski z Kozłowa Biskupiego. Dopiero w 1919 roku zamieszkał na stałe na plebani, zbudowanej w 1907 roku ks. Lucjan Magrzyk. Nowy duszpasterz dbał o swoje skromne gospodarstwo i parafian. Założył 3-morgowy ogród owocowy, a we wsi kościelnej sklep i spółdzielnię mleczarską. Przygotował również teren i materiał pod budowę szkoły powszechnej. Staraniem kolejnego proboszcza ks. Wacława Rączki oraz dzięki ofiarności parafian, w latach 1934-1938 kościół powiększono. Dobudowano na kamiennej podmurówce drewnianą wieżę w stylu zakopiańskim, która jednocześnie była dzwonnicą. Jej projektantami byli architekci Kazimierz Wędrowski i B. Kowal. W latach pięćdziesiątych ks. Ludwik Konieczny wykonał remont zabudowań gospodarczych, plebani i kościoła. Kościół w Kurdwanowie jest budowlą orientowaną o konstrukcji zrębowej, przy prostokątnej nawie. Od południa znajduje się kruchta. Główny barokowy ołtarz pochodzi z XVIII wieku. Do innych zabytków w tutejszym kościele zaliczyć możemy obraz Przemienienia Pańskiego z XVIII-XIX wieku według Rafaela, przemalowany w 1959 roku; barokową ambonę z XVIII wieku z rzeźbą św. Jana Nepomucena w zwieńczeniu oraz obrazy przedstawiające Madonnę z Dzieciątkiem i Świętą rodzinę. Pod kościołem znajduje się także niezwykle ciekawy krzyż nagrobny, jednego z dziedziców Kurdwanowa. Obecnie nabożeństwa odprawiają się nie tylko w kościele parafialnym, ale także w kaplicy pałacu w Gradowie. Od maja 2004 trwa kapitalny remont kościoła. Bóg zapłać za datki na ten cel.
Lista chronologiczna proboszczów:
ks. Tomasz Kempowski (1798-1806)
ks. Antoni Żochowski (1807-1813)
ks. August Ulatowski (1911-1912)
ks. Franciszek Krzesimowski (1913-1913)
ks. Joachim Daszycki (1814-1823)
ks. Karol Krzewiński (1824-1828)
ks. Józef Łączyński (1829-1832)
ks. Franciszek Godlewski (1833-1837)
ks. Franciszek Jabłoński (1838-1840)
ks. Jan Maszkowski (1841-1842)
ks. Anaklet Waliszewski (1843-1844)
ks. Jan Maliszewski (1845-1850)
ks. Marian Jaźwiński (1914-1915)
ks. Stanisław Nowakowski (1916-1916)
ks. Czesław Sokołowski (1916-1916)
ks. Franciszek Kołodziejski (1916-1919)
ks. Lucjan Magrzyk (1920-1922)
ks. Wacław Myc (1922-1926)
ks. Stefan Więckowski (1926-1928)
ks. Karol Malowaniec (1928-1928)
ks. Jakub Godlewski (1851-1853)
ks. Ksawery Skowroński (1854-1854)
ks. Tomasz Dobrowolski (1855-1855)
ks. Jakub Godlewski (1856-1857)
ks. Hipolit Nowiński (1858-1860)
ks. Tymoteusz Urbański (1861-1869)
ks. Wilhelm Konopnicki (1870-1875)
ks. Klemens Niedźwiecki (1876-1879)
ks. Wojciech Jabłoński (1880-1881)
ks. Marcin Marcinkowski (1881-1882)
ks. Antoni Jarosiński (1883-1883)
vacat (1884-1886)
ks. Roman Jankowski (1887-1896)
ks. Aleksander Kakowski (1897-1899)
ks. Antoni Szlagowski (1900-1909)
ks.Teofil Chojnowski (1910-1919)
ks. Józef Zaremba (1928-1929)
ks. Jan Szczęsny (1929-1934)
ks. Wacław Rączka (1934-1938)
ks. Edward Marks (1938-1945)
ks. Tadeusz Rulski (1946-1948)
ks. Władysław Czerwiński (1948-1951)
ks. Ludwik Konieczny (1951-1957)
ks. Maksymilian Waśkiewicz (1957-1960)
ks. Michał Rudzki (1960-1966)
ks. Tadeusz Dąbrowski (1966-1970)
ks. Lech Witkowski (1970-1977)
ks. Wiesław Romaniszyn (1978-1981)
ks. Wacław Czarnowski (1981-1987)
ks. Zenon Tomczak (1987-1991)
ks. Jan Widera (1991-1995)
ks. Tadeusz Zakrzewski (1995- 2003)
ks. Maciej Mroczkowski (2003 - )
